نقد فیلم

در جست‌وجوی زمان از دست رفته ; نقد فیلم لس‌آنجلس، تهران

25 دی 1397 «لس‌آنجلس، تهران» آخرین ساخته تینا پاکروان و اولین تجربه او در ژانر کمدی است که سعی دارد موضوعی ساده و دم‌دستی را که اغلب در فیلم‌های کمدی با مؤلفه قیاس خُلف شناخته می‌شود، به مضمونی کُمیک و ظاهراً پیچیده مبدل کند و از این رهگذر دست به تجربه ساخت یک کمدی، فانتزی پرفروش در راستای سینمای بدنه و تجاری گیشه بزند.

تارا استادآقا

قاصدک هان! چه خبر آوردی ; نقد فیلم «من دیوانه نیستم» ساخته‌ علیرضا امینی

20 آذر 1397 علیرضا امینی کارگردان فیلم «من دیوانه نیستم»، بعد از فیلم‌های تأملبرانگیز «هفت دقیقه تا پاییز» و «انتهای خیابان هشتم»، مسیر متفاوت‌تری را در پیش گرفته و چارچوب‌های ذهنی‌اش را در دنیایی فانتزی و در آرمانشهری دور از انتظار به تصویر کشیده است.

تارا استادآقا

آشفتگی در زاغه ; نقدی بر فیلم مغزهای کوچک زنگ‌زده

14 آذر 1397 مغزهای کوچک زنگ‌زده، همان «ابد و یک روز» است که در ژانر شبه گانگستری ساخته شده است. شباهت میان دو مجموعه از فضای آغازین فیلم- چیزی که می‌توان آن را زیرشاخه «سگ‌دونی» از سینمای اجتماعی کنونی ایران نامید- مشخص می‌شود.

سعید هدایتی

رهائی در پسِ گام‌های مشکی زمان ; نقد فیلم جاده قدیم ساخته منیژه حکمت

14 آذر 1397 جاده قدیمِ منیژه حکمت، فیلم‌ساز اجتماعی سینمای ایران، پس از سکوتی طولانی متولد شد. فیلم با تمرکز بر مسأله تعرّض، در پی بررسی تحولات درونی-روانی قربانیِ ماجرا؛ مینو رسولی (مهتاب کرامتی) است و با گریز از مسئله انتقام و بخشش یا یافتن متجاوز که در فیلم‌هایی از این دست شاهدش هستیم، زوایای دیگری از جامعه ایرانیِ در حال گذار از سنّت به مدرنیته و شخصیت‌های برآمده از این جامعه را باز می‌کند.

تارا استادآقا

گامی اما نه به پیش؛ نگاهی به فیلم «خاله قورباغه!»

6 آذر 1397 فیلم خاله قورباغه اولین تجربه سینمایی افشین هاشمی فیلمی متعلق به سینمای نحیف کودک و نوجوان سینمای ایران است. از این حیث باید سپاسگذار امثال هاشمی و همکاران او بود که به رغم ریسک بالا، باز دل به دریا می‎زنند و با تولید فیلمی متعلق به سینمای کودک و نوجوان چراغ چنین تلاش‌هایی را روشن نگاه می‎دارند.

مصطفی مرشدلو

درد عشقی کشیده ام که مپرس در زرورق طلائی هنر آپولونی ; نقد فیلم داش آکل

17 آبان 1397 داش آکل آخرین ساخته ی محمد عرب، برگرفته از داستان کوتاه داش آکل اثر صادق هدایت، فیلمی متعلق به سینمای اقتباسی است که بر پایه ی ساختاری دیالکتیک وار استوار است. این ساختار دیالکتیک وار برآمده از دو نگاه متفاوت اخلاقی است که در بین شخصیت های فیلم قابل بازشناسی است.

تارا استادآقا

نقدی بر فیلم دارکوب

11 آبان 1397 نام گذاری یک اثر هنری شاید شخصی ترین بخش فعالیت یک هنرمند و خلق یک اثر هنری باشد. هنرمند با نامی که بر اثرش میگذارد معنا یا احساس خاصی را ضمیمه اثرش می‌کند که نقش نوعی کلید و راهگشا در فهم اثر خلق شده را برای مخاطب بازی می‌کند. چه بسا قطعات موسیقی، رمان یا فیلمهایی که نامشان در ابتدا برایمان بسیار گنگ و نامفهوم می‌نماید، اما وقتی تجربه برخوردمان با اثر کامل می‌شود و مجددا نام اثر را می‌شنویم، معنایی جدیدی از همان اثر برایمان آشکار می‌شود.

مهدی فرقانی

تهران به مثابه ی عامل استوکاستیک ; نقد فیلم همه چی عادیه

5 آبان 1397 همه چی عادیه آخرین ساخته ی محسن دامادی، ملودرامی (بعنوان ژانری که زن در کانون آن جای دارد) تک بعدی است که بر پیرنگی کلیشه ای و نامنسجم استوار است و خرده پیرنگ های الکنی را در جهت تفهیم ماجرائی نخ نما شده با خود یدک می کشد.

تارا استادآقا

کلیشه های تکراری سینمای کمدی از وحدت تا خاله پسر سهراب

10 مهر 1397 یک امید واهی خجالت نکش در مرحله ایده مخاطب را امیدوار می کند که با یک کمدی جدی ،خلاقانه و انتقادی روبروست. اما فقط کافیست تا چند دقیقه از تماشای فیلم بگذرد که امید مخاطب خوش بین به یاس تبدیل شود.تنها چیزی که خجالت نکش را یک گام از سریال های طنز مناسبتی یا کمدی های پر فروش مبتذل جلوتر می نشاند.

سعید هدایتی

این موضوعات را نیز بررسی کنید: