فیلم نوشت - نقد گفتمان فرهنگی،اخلاقی و دینی فیلم

نوآر به سبک تهرانی ; نقدی بر فیلم امیر

15 بهمن 1396 امیر به نویسندگی و کارگردانی نیما اقلیما بیشتر از آنکه فیلمی سینمایی باشد تجربه ای است در فرم که البته تجربه موفقی نیست اما واقعیت ماجرا این است که این فیلم در ادامه سنت فیلم های سیاه ایرانی قرار دارد.

استخوانهای دوست داشتنی ; نگاهی به فیلم سرو زیر آب

18 بهمن 1396 فیلم سرو زیر آب ، چهارمین اثری است که محمدرضا باشه آهنگربا موضوع تفحص و معراج شهدا می سازد . این جریان با فیلم فرزند خاک آغاز شد و در اشکال گوناگون خود در فیلم بیداری رویاها، ملکه و سرو زیر آب ادامه یافته است. این فیلم همچنین پایان همکاری محمدرضا گوهری فیلم نامه نویس سرشناس سینمای ایران ، با باشه آهنگر است .

شعله ور ; رمز گشایی از یک اسم

20 بهمن 1396 حمید نعمت الله را باید تاجری دانست که در جستجوی معامله با قاب سینما و دشت و چشم انداز، عازم سرزمین های دور و ناشناخته می شود. بله ، سیستان و بلوچستان هنوز برای ما ناشناخته است، همان طور که هنوز شمال خراسان، ارتفاعات البرز، طوایف کوچ نشین عرب و بختیاری، کویرنشینان دشت مرکزی ایران، همه و همه برای ما ناشناخته اند.

امپراطور جهنم ; گفتمانی که باید از آن دفاع کرد

24 بهمن 1396 اگرچه نمی توان و نباید در عرصه هنرفرم را از محتوا جدا کرد، اما در ساحت اتخاذ رویکردهای کلان فرهنگی ، تاکید بر مدیریت محتوا عجالتا تنها ابزار موثر است. نحوه بیان کردن یک فکر، البته به اندازه خود ایده غایی اثر شایسته توجه است. اما نباید این نکته ما را از توجه به برخی مفاهیم گفتمانی غافل کند.

این جمع کوچک شاد ; نگاهی به فیلم خرگیوش

21 اردیبهشت 1397 خرگیوش فیلم داستانهای کوچک و فرعی است.هرچند که می توان برای این خرده داستان ها تعابیری استعاری نیز پیدا کرد. داستان ازآنجا آغاز می شود که یک خرگوش گم می شود. خرگوشی که قرار است در یک پروژه تحقیقاتی حاوی یک آنتی ژن برای درمان سرطان باشد و به جای آن خرگوش، دختر بچه ای که خواهر شخصیت اصلی است پیدا می شود.

گل دادن درخت پیر ; نگاهی به فیلم خجالت نکش

9 مرداد 1397 خجالت نکش، یک فیلم مفرح است. فرحبخشی این فیلم نه از شوخی ها و تکه کلام ها، بلکه به جهت دنیای درونی فیلم است. دنیایی که در آن کودکی متولد می شود و پیری و گذر سن، مانعی برای زایش نیست. در روستای کوچک و کم جمعیت مهمت اباد، 231 نفر زندگی می کنند و این فیلم به ما می گوید که این جمعیت چگونه به اندازه یک نفر بیشتر می شود. اگر بزرگ ترین خطری که یک فیلم سینمایی را تهدید می کند،سترونی جهان داستانی آن است، باید گفت که فیلم خجالت نکش لا اقل در مضمون خود از این ایراد بزرگ مبرا است.

علی فرقانی

مقالات(34)