معارف فیلم

نقدی بر فیلم «من دیوانه نیستم»

20 دی 1397 فیلم «من دیوانه نیستم» را علیرضا امینی کارگردانی کرده است. تفاوتی که این فیلم با سایر فیلم‌های امینی دارد این است که می‌خواهد زمان و مکان را به شکلی دیگر به تصویر کشد. در این بین نگاه متفاوت به زمان و مکان مطمئناً در شخصیت‌پردازی فیلم تأثیر می‌گذارد. هر چقدر در فیلم، کارگردان بخواهد شخصیت‌ها ملموس و واقعی باشند زمان و مکان، چارچوب ثابت شده‌تری پیدا می‌کنند.

فاطمه خضری

داش آکل

18 دی 1397 «داش‌آکل» نام داستانی محلی و نسبتاً قدیمی در شیراز است که بعدها توسط نویسنده بزرگ قرن بیست ایران، صادق هدایت بازنویسی و ماندگار شد. این داستان به سال ۱۳۱۱ در خلال مجموعه داستان «سه قطره خون» به چاپ رسید. سال‌ها بعد و در سال ۱۳۵۰ مسعود کیمیایی بر اساس این داستان، فیلمی بلند ساخت که در آن، آیین جوانمردی را ستایش و کجروی‌های قشر جدیدِ لوتی‌نما را به‌شدت نکوهش‌ می‌کرد.

علی سلیمانی امیری

مارموز، هویت سینمای بفروش ; نقدی بر فیلم مارموز

3 دی 1397 سینمای ایران در چند سال اخیر به شدت دچار مصرف‌گرایی شده است؛ گویی فیلم‌ها تنها ساخته می‌شوند برای آنکه خوب بفروشند و بعد بایگانی شوند و به دست فراموشی سپرده شوند و هیچ اثری در رشد و ارتقای سطح کیفی سینمای ایران نداشته باشند. دیگر، صحبت از هنر ماندگار در سینمای ایران امری بیهوده می‌نماید؛ بیش از آنکه نگاه‌ها به ظرفیت‌های هنری و فرهنگی سینما باشد، به مباحث مالی و اقتصادی آن خیره مانده است.

مهدی فرقانی

به وقت آیینه گی ; نقدی بر فیلم «به وقت خماری»

25 آذر 1397 اگر نگاهی به کارنامه محمدحسین لطیفی کارگردان «به وقت خماری» داشته باشیم متوجه می‌شویم او فیلم‌ها و سریال‌های متعددی از جمله عینک دودی، خوابگاه دختران، دختر ایرونی و مجموعه‌های کُت جادویی، همسایه‌ها، سفر سبز، صاحبدلان و... ساخته است. به گفته منتقدین، لطیفی پایبندی چندانی به فیلم‌سازی در یک ژانر خاص ندارد و خواهان تجربه‌کردن است.

فاطمه خضری

کفه ناموزون فرم و محتوا در سینمای دفاع مقدس نقدی بر فیلم تنگه ابوقریب

6 آذر 1397 «تنگه ابوقریب» تلاشی است تحسین‌برانگیز برای یادآوری دوباره دردها و زخم‌ها. دردها و زخم‌هایی که در شُرف فراموشی‌اند. فیلمی در پی واکاوی تاریخی مجروح، که از تنگنای آن عبور کرده و پنجه در کُنه آن نهاده است. «تنگه ابوقریب» سرگذشت چند روزه دلیرمردانی است که تمام خود را پیشکش هدفی متعالی کردند.

علی سلیمانی امیری

نگاهی به خجالت نکش ؛ یک کمدی روستایی

8 مهر 1397 در روزهایی که عادت کرده‌ایم به فیلم‌های آپارتمانی و «روزـ داخلی» سینمای ایران، شاید غنیمت باشد که مرکزیت یک اثر سینمایی، هرچند طنز، با یک فضا و لوکیشن دلنشینِ روستایی باشد. خجالت نکش نمونه یک کمدی روستایی است که تمام اتفاقات آن در دل یک روستا می‌گذرد و درون‌مایه طنز آن برگرفته از کشمکش و موقعیت‌های کمیکی است که اهالی آن خلق می‌کنند.

در میان حماسه و ناتورالیسم ; به بهانه اکران فیلم تنگه ابوقریب

27 آبان 1397 تنگه ابوقریب آخرین ساخته بهرام توکلی می تواند گواه این باشد که ژانرسینمایی دفاع مقدس، پس از گذشت سالها از جنگ تحمیلی، نه تنها از بین نرفته یا حتی کمرنگ نشده، بلکه می تواند فیلمسازان جوان و خوشفکری را نیز به سمت خود بکشد که پیش از این تمایل چندانی به ساختن اثری در این ژانر نشان نداده بودند. مانند پیمان معادی که سال گذشته با فیلم بمب (یک داستان عاشقانه) روایتی مینی مالیستی از روزهای جنگ ارائه کرد.

بهروز انوار

شعله ور آتشی در میان نسل های سوخته ; نگاهی به فیلم شعله ور

15 آبان 1397 به یاد دارم زمانی که کار قبلی جناب حمید نعمت الله، فیلم رگ خواب را دیدم احساس کردم با نسخه سینمایی و مدرن شده ای از سریال ستایش روبرو هستم. از آن دست داستان های کلیشه ای که طی آن زن مظلومی در بحران های زندگیش به جستجوی تکیه گاهی میرود اما آن تکیه گاه برای او بحران های بیشتری می آفریند.

سعید هدایتی

رزم‌آرا، دوسیه‌ای که مسکوت می‌ماند

5 آبان 1397 نقد و بررسی فیلم مستند، میان دو نوع مواجهه سرگردان می‌ماند: از یک ‌سو نقد فیلم و عناصر سینماتوگرافیک آن و از سوی دیگر نقد موضوع مستند و در نتیجه ورود به بحث‌های تخصصی متناسب با آن موضوع که دیگر نمی‌تواند درون مرزهای فیلم محدود بماند و از آن فراتر می‌رود.

یوسف سرافراز

این موضوعات را نیز بررسی کنید: