فیلم نوشت فیلم نوشت

تارا استادآقا

مقالات(5)

تهران به مثابه ی عامل استوکاستیک ; نقد فیلم همه چی عادیه
تهران به مثابه ی عامل استوکاستیک ; نقد فیلم همه چی عادیه

تهران به مثابه ی عامل استوکاستیک ; نقد فیلم همه چی عادیه

همه چی عادیه آخرین ساخته ی محسن دامادی، ملودرامی (بعنوان ژانری که زن در کانون آن جای دارد) تک بعدی است که بر پیرنگی کلیشه ای و نامنسجم استوار است و خرده پیرنگ های الکنی را در جهت تفهیم ماجرائی نخ نما شده با خود یدک می کشد.
درد عشقی کشیده ام که مپرس در زرورق طلائی هنر آپولونی ; نقد فیلم داش آکل
درد عشقی کشیده ام که مپرس در زرورق طلائی هنر آپولونی ; نقد فیلم داش آکل

درد عشقی کشیده ام که مپرس در زرورق طلائی هنر آپولونی ; نقد فیلم داش آکل

داش آکل آخرین ساخته ی محمد عرب، برگرفته از داستان کوتاه داش آکل اثر صادق هدایت، فیلمی متعلق به سینمای اقتباسی است که بر پایه ی ساختاری دیالکتیک وار استوار است. این ساختار دیالکتیک وار برآمده از دو نگاه متفاوت اخلاقی است که در بین شخصیت های فیلم قابل بازشناسی است.
رهائی در پسِ گام‌های مشکی زمان ; نقد فیلم جاده قدیم ساخته منیژه حکمت
رهائی در پسِ گام‌های مشکی زمان ; نقد فیلم جاده قدیم ساخته منیژه حکمت

رهائی در پسِ گام‌های مشکی زمان ; نقد فیلم جاده قدیم ساخته منیژه حکمت

جاده قدیمِ منیژه حکمت، فیلم‌ساز اجتماعی سینمای ایران، پس از سکوتی طولانی متولد شد. فیلم با تمرکز بر مسأله تعرّض، در پی بررسی تحولات درونی-روانی قربانیِ ماجرا؛ مینو رسولی (مهتاب کرامتی) است و با گریز از مسئله انتقام و بخشش یا یافتن متجاوز که در فیلم‌هایی از این دست شاهدش هستیم، زوایای دیگری از جامعه ایرانیِ در حال گذار از سنّت به مدرنیته و شخصیت‌های برآمده از این جامعه را باز می‌کند.
قاصدک هان! چه خبر آوردی ; نقد فیلم «من دیوانه نیستم» ساخته‌ علیرضا امینی
قاصدک هان! چه خبر آوردی ; نقد فیلم «من دیوانه نیستم» ساخته‌ علیرضا امینی

قاصدک هان! چه خبر آوردی ; نقد فیلم «من دیوانه نیستم» ساخته‌ علیرضا امینی

علیرضا امینی کارگردان فیلم «من دیوانه نیستم»، بعد از فیلم‌های تأملبرانگیز «هفت دقیقه تا پاییز» و «انتهای خیابان هشتم»، مسیر متفاوت‌تری را در پیش گرفته و چارچوب‌های ذهنی‌اش را در دنیایی فانتزی و در آرمانشهری دور از انتظار به تصویر کشیده است.
در جست‌وجوی زمان از دست رفته ; نقد فیلم لس‌آنجلس، تهران
در جست‌وجوی زمان از دست رفته ; نقد فیلم لس‌آنجلس، تهران

در جست‌وجوی زمان از دست رفته ; نقد فیلم لس‌آنجلس، تهران

«لس‌آنجلس، تهران» آخرین ساخته تینا پاکروان و اولین تجربه او در ژانر کمدی است که سعی دارد موضوعی ساده و دم‌دستی را که اغلب در فیلم‌های کمدی با مؤلفه قیاس خُلف شناخته می‌شود، به مضمونی کُمیک و ظاهراً پیچیده مبدل کند و از این رهگذر دست به تجربه ساخت یک کمدی، فانتزی پرفروش در راستای سینمای بدنه و تجاری گیشه بزند.
Powered by TayaCMS