فیلم نوشت - نقد گفتمان فرهنگی،اخلاقی و دینی فیلم

در میدان دادگاه ; یادداشتی بر فیلم عرق سرد

26 بهمن 1396 بازنمایی اتفاقات واقعی که رنگ و بویی اجتماعی و گاها سیاسی دارند در سینما، همواره یکی از انواع سینمای جذاب و پر مخاطب است بخصوص وقتی که آن اتفاق مورد اشاره اتفاقی بحث برانگیز و مورد مناقشه هم بوده باشد.

جای خالی فیلمنامه نویس ; یادداشتی بر فیلم سرو زیر آب

26 بهمن 1396 اساسا کار فیلمنامه نویس اضافه کردن نیست، بلکه حذف کردن است. حذف کارکترها، قصه های فرعی و مفاهیم اضافی برای حفظ وحدت کلی فیلمنامه. وقتی ایده اولیه ای را برای تبدیل شدن به فیلمنامه انتخاب میکنیم، ممکن است برای گسترش داستان، قصه های فرعی و شخصیت های اضافی بسسیاری به ذهنمان خطور کند که هرکدامشان احتمالات خاصی را برای فیلمنامه به وجود میاوردند.

سینمای اشک انگیز ; یادداشتی بر فیلم دارکوب

10 اسفند 1396 دارکوب را باید یک ملودرام اشک انگیز دانست. فیلمی که قرار است یادآور فیلم «کیمیا» یا «گل های داوودی» باشد. واقعیت ماجرا آن است که داستانهای ملودرام گویی برای ما خواستنی تر و پذیرفتنی تر هستند. شاید بتوان گفت جامعه ایرانی همچنان درمباحث دراماتیک با همسایه های شرقی اش از جمله با آن سینمای احساساتی و اشک انگیز بالیوود، نسبت بیشتری دارد تا سینمای غرب. برای جستجوی علت این غرابت، میتوان تا اعماق تاریخ عقب رفت.

از حسینیه ارشاد تا فارابی ; رد پای دکتر شریعتی بر سینمای ایران/بخش اول

31 فروردین 1397 انقلاب اسلامی اتفاقی بود در دو محور اصلی سخت افزاری و نرم افزاری. بعد سخت افزاری قیام و خیزش مردم برای احقاق حق از دست رفته خویش، اگرچه سابقه ای به قدمت تاریخ انقلاب مشروطه دارد، اما تنها در سال آخر حکومت پهلوی رنگ و بویی جدی تر گرفت و سرانجام شاه را مجبور به ترک ایران کرد. اما در بعد نرم افزاری، بحث به مراتب پیچیده تر است.

از حسینیه ارشاد تا فارابی ; رد پای دکتر شریعتی بر سینمای ایران/بخش دوم

31 فروردین 1397 حضور یک ساله محمد علی نجفی در سمت معاونت سینمایی تنها برخورد شاگردان شریعتی با مدیریت سینما نبود. چند سال بعد ازاستفای نجفی و درست در زمانی که سینمای ایران بحرانی ترین دوران خود را میگذراند، با روی کار آمدن فخرالدین انوار به عنوان معاونت سینمایی کشور، بنیاد سینمایی فارابی به عنوان مهمترین رکن مدیریتی و البته نظارتی سینمای ایران آغاز به کار کرد. انوار که از دوستان قدیمی نجفی و شاگردان علی شریعتی در حسینیه ارشاد بود، برای احیای سینما از همفکران قدیمی اش دعوت به همکاری کرد و شاگردان شریعتی باز به مدیریت سینمای ایران فراخوانده شدند.

نقدی بر فیلم دارکوب

11 آبان 1397 نام گذاری یک اثر هنری شاید شخصی ترین بخش فعالیت یک هنرمند و خلق یک اثر هنری باشد. هنرمند با نامی که بر اثرش میگذارد معنا یا احساس خاصی را ضمیمه اثرش می‌کند که نقش نوعی کلید و راهگشا در فهم اثر خلق شده را برای مخاطب بازی می‌کند. چه بسا قطعات موسیقی، رمان یا فیلمهایی که نامشان در ابتدا برایمان بسیار گنگ و نامفهوم می‌نماید، اما وقتی تجربه برخوردمان با اثر کامل می‌شود و مجددا نام اثر را می‌شنویم، معنایی جدیدی از همان اثر برایمان آشکار می‌شود.

مارموز، هویت سینمای بفروش ; نقدی بر فیلم مارموز

3 دی 1397 سینمای ایران در چند سال اخیر به شدت دچار مصرف‌گرایی شده است؛ گویی فیلم‌ها تنها ساخته می‌شوند برای آنکه خوب بفروشند و بعد بایگانی شوند و به دست فراموشی سپرده شوند و هیچ اثری در رشد و ارتقای سطح کیفی سینمای ایران نداشته باشند. دیگر، صحبت از هنر ماندگار در سینمای ایران امری بیهوده می‌نماید؛ بیش از آنکه نگاه‌ها به ظرفیت‌های هنری و فرهنگی سینما باشد، به مباحث مالی و اقتصادی آن خیره مانده است.

مهدی فرقانی

مقالات(25)