امپراطور جهنم نامی جدید برای اهالی سینما و مخاطبین نیست چرا که سال گذشته حاشیه‌های زیادی را داشت و نهایتا از جشنواره فیلم فجر انصراف داد، اما امسال برای بخش سودای سیمرغ انتخاب و وارد این رقابت بزرگ سینمای ایران شد.

فیلم از همان ابتدا یعنی تیتراژ با موسیقی هیجان انگیز شروع می شود و این  ابزاری خوب برای همراه سازی مخاطب با فیلم است. از آنجایی که داستان فیلم،  داستانی تازه و نو برای مخاطب است پس باید کارگردان هم در فرم هم در محتوا  سعی در شبیه سازی کامل شرایط با درک مخاطب داشته باشد و می توان گفت پرویز  شیخ طادی تا نسبت بالایی به این نکته دست پیدا کرده است.

اما برسیم به  داستان فیلم که داستان شیخی جنگجو است که توبه کرده اما حال دوباره به او  احتیاج است پس لازم است با شوکی مجدد این آتشفشان خفته را بیدار کرد. این  شوک تجاوز چند پلیس فرانسوی به همسر و تنها امید زندگی شیخ است که البته با  تحریک نفوذی در خانه او یعنی خانم دکتر فرانسوی به وقوع پیوسته و شیخ آرام  را دوباره بیدار میکند.اما کبریت های بیشتری برای گر گرفتن هرچه بیشتر این  آتش لازم است از جمله آتش زدن مسجد. بعد از آن شیخ وهابی در درگیری با شیخ  شیعه می گوید آتش در برابر آتش، مسجد در برابر کلیسا، انجیل در برابر قرآن  و آنجا است که این خانه ساخته شده توسط شیخ رو به ویرانی میرود و حال  دریاست که مسجد را با خود می برد و شیخ روز به روز ویران تر از گذشته می  شود.

نکته قوت دیگر فیلم شیخ طادی ریتم خوب فیلم است که اجازه نمی دهد  مخاطب اندکی خسته شده و همچنین مخاطب سخت پسند جشنواره صندلی خود را ترک  کند. همانطور که داستان جلو می رود لایه های عمیق بازی علی نصریان بیش از  پیش به نمایش در می آید و می تواند بازی او در فیلم شکارچی شنبه را دوباره  برای شما تداعی کند.

همانطور که عوامل در نشست های خبری و مصاحبه های  شخصی اشاره کرده بودند اجرای پروژه ای مثل این فیلم نیاز به جلوه های ویژه  حرفه ای دارد چرا که دیگر مثل چند سال قبل مخاطب سینمای ما کار های بی  کیفیت در این زمینه را نمی پسند. باید گفت جلوه های ویژه در سطح کیفی خوبی  آماده شد و بسیار واضح می توان فهمید برای آن وقت گذاشته اند و به شعور  مخاطب احترام گذاشته شده از جمله این صحنه می توان به درگیری یار قدیمی  ریاض با نیروی جدید با بازی حبیب دهقان نسب و علیرام نورایی اشاره کرد که  به زیبایی و با دیالوگ های مناسب به تصویر کشیده شده است.

فیلم با ریتم  نسبتا خوب خود به جلو می رود و به زیبایی درگیری دوباره شیخ را نشان می  دهد از آنجایی که اروپایی ها و عربستان شیخ را در این مسیر همراهی می کنند  تا جایی که شیخ توسط عربستان ترد می شود و شیخ دست به دامان اسرائیل می شود  و برای اثبات یهودیت خود حاضر به آتش زدن قرآن می شود. شیخی که روزی خود  را جانشین پیامبر می دانست حال برای فرار از کار خود مجبور به آتش زدن قرآن  می شود.

اما سکانس پایانی را می توان اوج فیلم دانست جایی که بعد از  آتش زدن قرآن صهیونیست به شیخ وهابی خیانت کرده و او را تحویل پلیس می دهد و  دوربین با چرخش بین جمع خبرنگاران و پلیس چهره واقعی نزدیکان شیخ را نشان  می دهد خانم دکتر که با درگیر کردن شیخ در منجلاب هوس و با پر کردن جای  گلجان عشق ریاض، او را به این راه کشاند و همچنین شریف با بازی علیرام  نورایی که دستورات شیخ را ظاهرا اجرا می کرد و نیروی وفادار او بود به  پایان می رسد.

ایرادی که میتوان به فیلم گرفت بحث توجیه کار شیخ است  یعنی در صحنه های ابتدایی فیلم با توجه به تجاوز به عشق شیخ، آتش زدن مسجد و  برخورد نامناسب با شیخ در بیمارستان ممکن است مخاطب حق این همه درگیر شدن و  آدم کشتن را به شیخ بدهد و اگر اندکی بیشتر پیشینه ریاض در افغانستان که  خیلی کوتاه و در لابه لای فیلم به آن پرداخته شد به نمایش گذاشته می شد این  ابهام هم برای مخاطب بر طرف می شد.

فیلمی که امروز شاهد اکران آن هستیم  قطعا زیبایی ها و ضعف های خود را دارد ولی سوال اصلی اینجاست چرا این فیلم  با موضوع خاص خود که متاسفانه جزء معدود فیلم های در زمینه داعش است با  آنکه چندین سال است منطقه ما با آن درگیر است ولی فیلمی از آن ساخته نمی  شود از دوره قبل کنار گذاشته شد. در پایان باید گفت قطعا آخرین ساخته شیخ  طادی در بخش هایی حداقل شایسته نامزدی سیمرغ است و باید دید فیلم ها با چه  نگاهی داوری خواهد شد و سیمرغ 36 بر شانه عوامل این فیلم خواهد نشست یا  خیر.

منبع: خبرگزاری دانشجو snn